قالب استاندارد مقالات علمی
قالب استاندارد مقالات علمی : هنگامی که یک محقق مشغول جمع‌آوری اطلاعات، بررسی منابع دیگر، تحقیق میدانی حول موضوعی خاص، مدل‌سازی یا انجام آزمایش و دیگر اقداماتیست که وی را به تحقق اهدافش – در اینجا چاپ یک مقاله در مجله‌ای معتبر – نزدیک می‌کند، همه تمرکز خود را بر روی خروجی فعالیت‌هایش گذاشته و در پی رسیدن به نتیجه‌ای جدید اما قابل دفاع است .
در خلال انجام این کارها فرد مذکور با زبان مادری خود فکر کرده، شاید نت‌هایش مملو از اشتباهات املائی و انشائی باشد، یادداشت‌های وی هیچ نظم و سلسله مراتبی ندارند، به دلیل استفاده از منابعی که ماهیتشان در این مرحله برای مخاطب مشخص نیست نمی‌توان به طور کامل به آن به اطمینان کرد و هنوز درستی این مطالب حتی برای خود محقق مورد نظر ما نیز مشهود نیست .
این توضیحات از این بابت داده شد که بدانیم در بحبوحه نگارش یک مقاله آن هم به زبان انگلیسی توجه به درستی ساختار و قالب آن اولویت در نیست، اما بمجرد اینکه در شرف چاپ قرار گرفت توجه به جز جز آن مهم می‌شود که در قالب استاندارد مقالات علمی به شکل ایده‌آلش می‌رسد.
چرا داشتن یک قالب استاندارد مهم است ؟
اگرچه عده‌ای وجود قالب‌های از پیش تعیین شده (در هر حوزه) را مانع رشد و شکوفایی افراد خلاق می‌دانند، اما حقیقت اینجاست که عدم وجود حداقل‌هایی که از سوی یک ژورنال تعیین می‌شوند موجب به هرج و مرج کشیده شدن ساختار مقالات علمی می‌شود .
وجود فونت‌های متنوع با اندازه یا رنگ‌های گوناگون، فواصل غیر یکسان بین خطوط و کناره‌های صفحات، نام‌گذاری‌‌های سلیقه‌ای روی تصاویر و نمودارها و … تنها گوشه‌ای از مشکلاتی هستند که فقط در ظاهر امر پیدا می‌شوند. این در حالیست که فقدان جمله‌بندی‌‌های صحیح، استفاده از کلماتی نامناسب یا غیرمصطلح، عدم اشاره به منابع، فقدان یک چکیده یا اشاره به کلمات پرتکرار مقاله و … بخش دیگری از عیوب این نوشته هستند که در لایه مفاهیم آن خودنمایی می‌کنند .
با همه این اوصاف بدیهیست که مجلات مذکور قوانینی را برای پذیرش مقالاتی که تازه از زبان دیگری هم به انگلیسی برگشته‌اند وضع نمایند . با وجود اینکه هریک از این ژورنال‌ها دارای قوانین منحصر بفردی می‌باشند، اما می‌توان گفت که جملگی از ساختاری مشترک و مشابه استفاده کرده‌اند که در ادامه قالب استاندارد مقالات علمی به آن‌ها خواهیم پرداخت .
قالب استاندارد مقالات علمی
صفحه عنوان
این صفحه که کلیاتی درخصوص یک مقاله در آن درج می‌شود، در دل خود حاوی عنوان نوشته، نام نویسندگان (در برخی مجلات به همراه درجه علمی و راه‌های ارتباطی با ایشان)، چکیده مقاله و عبارات کلیدی آن می‌باشد . بدین ترتیب در همان بدو کار مشخص می‌شود که این مقاله حول چه محوری چرخیده و قرار است به کجا برسد .
صفحه مقدمه و پیشینه
در حوزه‌ای که ما مقاله‌ای را آماده کرده‌ایم پیش از این نیز فرد یا مجموعه‌هایی فعال بوده و نظراتی را ارائه داده‌اند، نظراتی که شاید همین تحقیقات ما نیز بر پایه آن‌ها استوار باشد . در همین رابطه لازم است تا پیش از شروع بیان نتیجه تحقیقات، مشاهدات یا آزمایشاتمان نیم‌نگاهی به سلسله اقداماتی که پیش از این توسط دیگران در حوزه مورد نظر انجام شده است داشته باشیم .
در راستای گردآوری این مقاله شما اقدامات زیادی انجام داده‌اید! ممکن است بخشی از آن استفاده از روش‌های استقرایی یا استنتاجی بوده باشد، ممکن است در آزمایشگاه مشاهداتی داشته باشید، شاید این مقاله ماحصل ترکیب کردن چند مطلب دیگر بوده باشد، شاید بخشی از دیتای آن را از یک مرکز آموزش عالی گرفته باشید و …!
پیش از اینکه داوران به مطالعه این مطلب بپردازند لازم است تا در خصوص سبک جمع‌آوری اطلاعات شما و نحوه گردآوری این مطالب نکاتی را بدانند! در نهایت اینکه با ذکر عبارت‌های کلیدی به ایشان کمک می‌کنید که بدانند تا پایان این مطلب قرار است با چه واژه‌ها و در چه زمینه‌هایی بیشتر بخوانند.
متن اصلی مقاله
این بخش که در حقیقت اصلی‌ترین قسمت یک نوشته است، سیاهه‌ای مملو از نکات، مطالب علمی، آمارهای عددی، جداول، تصاویر و نقل قول‌هاییست که در پی انتقال یک مطلب به داوران و پس از آن، خوانندگان است . این قسمت که می‌توان به عنوان بدنه اصلی از آن یاد کرد در برگیرنده بیشترین سهم از یک مقاله و به فراخور آن بیشتر اشتباهات ویرایش مقاله انگلیسی می‌باشد ؛ لذا رسیدگی به آن از اهمیت زیادی برخوردار است .
نتیجه‌گیری و منابع
تا بدین جای مقالع علمی هرچه گفته شد برای این است که به یک نتیجه مشخص، مفید و کاربردی برسیم . در همین رابطه با بحث و نتیجه‌گیری آخرین نظرات خود را ارائه داده و در صورت لزوم به آن چاشنی پیشنهادات را اضافه می‌کنیم .
اگرچه صفحه تقدیر و تشکرات در مقالات فارسی کاربرد بیشتری داشته، اما در نمونه‌های ارسالی تنها در موارد خاص و اجتناب‌ناپذیر انجام شده و در پایان می‌توان از منابع، پیوست‌ها و ضمائم به عنوان آخرین مندرجات در قالب استاندارد مقالات علمی یاد کرد .